نوآوری ارتباط نزدیکی با فرآیند توسعه یک شرکت دارد. توسعه بنگاه اقتصادی یک فرایند چرخه ای است که با تئوری چرخه زندگی مطابقت دارد. به طور کلی یک دوره کارآفرینی ، یک دوره رشد ، یک دوره بلوغ و یک دوره رکود اقتصادی طی می شود. تغییر در توانایی نوآوری شرکت معمولاً یک مرحله زودتر از تغییر وضعیت اقتصادی بنگاه اقتصادی است. در اوایل کارآفرینی ، نوآوری موضوع بنگاه اقتصادی بود و شرکت به دلیل نوآوری تأسیس شد. در دوره رشد ، تمرکز توسعه بنگاهها ، طراحی سیستم ، انتخاب رشته های جدید و متنوع سازی صنعتی است و اینها جلوه های مشخصی از نوآوری نهادی ، نوآوری تکنولوژیکی و نوآوری ساختاری است. پس از نوآوری و انباشت اولیه ، شرکت وارد مرحله اوج چرخه زندگی شده است ، یعنی مرحله بلوغ است و به تدریج مزیت های رقابتی نسبی را در بسیاری از جنبه ها از جمله فناوری تولید ، کیفیت محصول و کانال های فروش به دست می آورد و تا حد زیادی بهبود می بخشد. توانایی مقاومت در برابر خطرات بازار پس از ورود به دوره رکود اقتصادی ، شاخص های اقتصادی و تجاری شرکت به نظر می رسد متوقف و کاهش می یابد ، که به طور مستقیم یا غیرمستقیم مشکل توانایی نوآوری شرکت را منعکس می کند.

اگر یک بنگاه اقتصادی بخواهد در رقابت تجاری آینده ، پایه و اساس پایداری را بدست آورد ، باید توجه زیادی به تغییر توانایی نوآوری منبع قدرت خود داشته باشد و به تدریج توانایی نوآوری خود را در روند توسعه تقویت کند. ممکن است شخصی بگوید: بسیاری از شرکتهای شیشه ای روزانه شرکتهای غیرتکنولوژیکی هستند. چگونه می توان نوآوری تکنولوژیکی بدون فناوری اصلی انجام داد؟ با توجه به توسعه سریع بهره وری انرژی جنبشی جدید ، تقسیم صنعتی کار در صنعت بیشتر و بیشتر تصفیه می شود. به طور کلی ، هر شرکت فقط می تواند خود را در یک لینک مشخص از زنجیره تولید قرار دهد. در شرکت شیشه سازی ، شرکت با فناوری هسته ای در زنجیره صنعتی اغلب فقط تعداد بسیار کمی است و برای کلیه شرکت های این زنجیره ، لازم است بدانیم که آنچه واقعاً مشتریان به آن احتیاج دارند ، خود محصول یا فناوری نیست بلکه خود محصول است. بیشتر توجه می شود که راه حل های ارائه شده مناسب و مؤثر باشند.

بنابراین ، بدون شک برای یک شرکت دارای حق مالکیت معنوی فن آوری هسته ای مهم است ، اما به یک معنا ، چگونگی استفاده و بکارگیری این فن آوری هسته ای از موثرترین روش برای تبدیل شدن به فناوری پیشرفته کاربردی خاص خود ، مهمتر است. هنگامی که یک شرکت از داشتن فناوری هسته ای ناتوان است ، یا اجرای مؤثر نوآوری مالکیت معنوی مستقل در فن آوری هسته ای دشوار است ، مدل استراتژیک آن باید به عنوان نوآوری تطبیقی ​​در نظر گرفته شود و باید در جهت پایین دست فناوری اصلی یا زنجیره صنعتی تلاش کند. اجرای نوآوری در حوزه های فناوری اصلی. همچنین باید به نوآوری های بازار محور در فن آوری های غیر هسته ای از جمله مشخصات محصول ، انواع ، کارکردها ، سبک ها ، سبک ها و سایر طرح های شخصی و توسعه و نوآوری محصولات جدید توجه ویژه شود. در عين حال ، ضمن تقويت نوآوري تكنولوژيك غير هسته اي بنگاهها ، لازم است كه به ويژه از تقويت نوآوري به موقع در جنبه هاي غير فني نيز دفاع شود.